پلاستيك

روش ساخت مخزن نقش مهمي در توليد و زندگي روزمره دارد

مخازن ذخيره سازي نقش بي بديلي در زندگي ملي دارند، نه تنها پتروشيمي، دفاع ملي، حمل و نقل، بلكه در زندگي روزمره ما، بدون مخازن مختلف نمي توانيم كاري انجام دهيم، به خصوص پتروشيمي ها اگر مخازن ذخيره نداشته باشند، قادر به توليد منظم نخواهند بود. . مخازن فولادي كه بيشترين مساحت و بيشترين نسبت سرمايه گذاري در پروژه هاي ساخت انبار نفت را به خود اختصاص داده اند، پرمصرف ترين ظروف قابل استفاده براي ذخيره سازي و حمل و نقل نفت هستند.

بنابراين، فناوري و عملكرد اقتصادي ساخت مخزن به طور مستقيم بر هزينه كل، هزينه عملياتي و هزينه سرمايه پروژه تأثير مي گذارد. به طور كلي، دو روش متداول براي ساخت مخزن عمودي بالاي زمين وجود دارد، روش سنتي (از پايين به بالا) و روش جك (از بالا به پايين) . بنابراين يك سوال وجود دارد: چگونه از بين دو روش كاملاً متفاوت يك مناسب تر را انتخاب كنيد، كدام يك براي ساخت مخزن شما بهتر است؟ اين دو روش در مقاله زير به اختصار توضيح داده خواهد شد.

روش سنتي ساخت مخزن

روش سنتي يك روش ساخت مخزن است كه بر اساس كف مخزن به عنوان صفحه مرجع است، هر ورق ديواره مخزن را از حلقه زيرين مخزن مونتاژ كنيد، سپس ورق را يكي يكي از پايين به بالا تا كل آن مونتاژ كنيد. مخزن ساخته شده

روش سنتي ساخت مخزن

كف مخزن را نصب كنيد——اولين حلقه (پايين ترين) ديوار مخزن را نصب كنيد، حلقه دوم ديواره مخزن……ديوار مخزن——حلقه تقويت كننده را نصب كنيد——سقف شناور را نصب كنيد——لوازم جانبي را نصب كنيد.

مزاياي روش سنتي ساخت مخزن

مي تواند از تجهيزات بالابر بزرگ استفاده كامل كند، عمق پيش ساخته را افزايش دهد، تسلط بر آن آسان باشد.                        
براي گسترش فناوري جوش خودكار براي ساخت مخزن مناسب است.

معايب روش سنتي ساخت مخزن

براي يك سايت ساخت مخزن بزرگتر و داربست ها مورد نياز است.
ساخت و ساز به دليل سختي فني، كارهاي زياد در ارتفاعات و ناامني احتمالي دشوار است.

روش جك براي ساخت مخزن

روش جك كردن يك روش ساخت مخزن است كه بر اساس كف مخزن به عنوان صفحه مرجع است، ابتدا ورق حلقه بالايي را مونتاژ كنيد، سپس ديواره مونتاژ شده را بلند كنيد تا از موقعيت ساخت و ساز سمت چپ براي مونتاژ ديواره پاييني، پس از ديوار پاييني استفاده كنيد. مونتاژ شده است، دوباره مخزن را بلند كنيد تا تمام ديواره مخزن مونتاژ شود.

روش هاي مختلفي براي ساخت مخزن وجود دارد، اما رايج ترين روش ساخت مخزن امروزه در دنيا استفاده از سيستم جك هيدروليك است كه در اينجا در مورد اين روش صحبت خواهيم كرد.

روش ساخت مخزن به روش جكينگ با استفاده از سيستم هيدروليك

پايين مخزن را نصب كنيد——سيستم جك هيدروليك را نصب كنيد——سقف مخزن را نصب كنيد——حلقه اول (بالاي) ديواره مخزن را جمع كنيد——حلقه اول ديواره مخزن را بلند كنيد——حلقه دوم ديواره مخزن را جمع كنيد— —حلقه دوم ديواره مخزن را بلند كنيد…——لوازم جانبي را نصب كنيد.

مزاياي روش جك براي ساخت مخزن

دوره ساخت مخزن كوتاه، با راندمان بالا است و كيفيت مخزن قابل كنترل است.
به جاي كار در ارتفاع بالا، كل مراحل نصب ديواره مخزن با استفاده از روش جك بر روي زمين بدون داربست مي باشد.
دامنه فعاليت هاي ساخت تانك بزرگتر است و امنيت ساخت تانك را مي توان بيشتر تضمين كرد.
تمام تجهيزات بالابر مورد نياز و ابزار ساختماني نسبتاً ساده تر هستند.

معايب روش جك براي ساخت مخزن

از آنجايي كه براي بلند كردن مخزن به قدرت زيادي نياز دارد، به خصوص هر چه مخزن بالاتر مونتاژ شود، به قدرت بالابري بيشتري نياز خواهد بود، بنابراين روش جك كردن فقط براي ساخت مخزن در مقياس كوچك مناسب است.

چگونه روش ساخت تانك خود را انتخاب كنيم؟

يادگيري روش سنتي آسان است، بدون محدوديت ظرفيت بالابري، و تكنيك جوشكاري خودكار بالغ است، اما برخي از عوامل ناامن بالقوه نيز به دليل كار در ارتفاع بالا وجود دارد. روش جك كردن روش راحت تري است كه نيازي به كار در ارتفاع بالا نيست، اما تا حدودي به راحتي نمي توان به ظرفيت بالابري مخزن ذخيره سازي بزرگ دست يافت.

صنعت بازيافت يك محيط پيچيده است كه بي شماري از قوانين مختلف هر چند سال يكبار به روز مي شود ، بنابراين پيگيري با آن بسيار آسان نيست. علاوه بر اين ، اين مقررات در هر كشور ، منطقه و گاهي حتي محلات متفاوت است.

امروز ، ما مي خواهيم جهان قوانين و قوانين مربوط به صنعت بازيافت پلاستيك را با تمركز ويژه بر مقررات جاري در ايالات متحده ، اروپا و هند براي بسته بندي و بسته بندي مواد غذايي ساخته شده با رزين بازيافتي روشن كنيم . بنابراين ، اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد ، ادامه مطلب را بخوانيد!

چه كسي بر صنعت پلاستيك تأثير مي گذارد؟

فرايند نحوه تنظيم ، استفاده ، مديريت و در نهايت دور ريختن پلاستيك ها تحت تأثير عوامل زيادي از جمله: 

مصرف كنندگان و سازمان هاي غيردولتي به توليدكنندگان ، خرده فروشان و شركت ها فشار مي آورند تا اطلاعات مربوط به محصولات خريداري شده خود را فاش كنند (اين شامل وضوح در تهيه مواد ، پيشنهادات در مورد استفاده از محصول و دفع آن و غيره).
فشار سياسي و مقررات دولتي در مراحل مختلف زنجيره ارزش پلاستيك
مشاغل با استراتژي هاي متفاوت زنجيره تامين خود.
علاوه بر اين ، شوراهاي محلي نقش مهمي در توسعه برنامه هاي بازيافت و آموزش در اين زمينه ايفا مي كنند.

در مورد مقررات پلاستيك ، توليدكنندگان اغلب بيشترين گروه ها را تحت تأثير قرار مي دهند ، زيرا اكثر سياست هاي تدوين شده در طول سال بر بسته بندي پلاستيكي متمركز شده است. به طور فزاينده اي از توليدكنندگان خواسته مي شود تا چرخه عمر محصولات خود را در نظر بگيرند تا راه هايي را براي به حداقل رساندن تاثيرات آنها بر محيط زيست بيابند. يك گزينه مناسب براي آنها استفاده از پلاستيك بازيافتي و نه بكر در فرايند توليد است.

چرا بازيافت پلاستيك اينقدر منظم است؟

از دهه 1970 ، شيشه ، فولاد ، آلومينيوم و كاغذ براي استفاده با مواد غذايي بازيافت مي شوند. آلودگي پس از مصرف مصرف كننده نگراني عمده اي در مورد اين مواد نبوده است. ظروف نوشيدني آلومينيومي به طور متوسط ​​حاوي 70٪ مواد بازيافتي [i] هستند ، بالاترين درصد محتواي بازيافتي در بين انواع ظروف نوشيدني. از طرف ديگر ظروف شيشه اي تا 74 درصد از مواقع در اتحاديه اروپا بازيافت مي شوند.

اين مواد براي بازيافت بسيار مناسب هستند زيرا با استفاده معمولي از بين نمي روند و در برابر آلودگي مقاوم تر هستند. با اين حال ، پلاستيك چند مسئله ديگر را ارائه مي دهد. از آنجا كه اين ماده مي تواند تا 4000 ماده شيميايي مختلف را در داخل آن قرار دهد [ii] ، براي استفاده مجدد آن به قوانين مختلف و سختگيرانه تري نياز دارد.

بزرگترين بخش كه با بهره گيري امروز پلاستيكي بسته بندي صنعتي است [iii] در . به همين دليل است كه اقتصادهاي بزرگ جهان ، ايالات متحده ، اتحاديه اروپا و ساير كشورها توسعه دستورالعمل هايي را براي اطمينان از مناسب بودن محصولات ساخته شده با پلاستيك بازيافتي براي استفاده در بسته بندي و بسته بندي مواد غذايي در اولويت قرار داده اند.

استفاده جهاني از پلاستيك و توليد زباله (منبع: IHS Markit)
ايالات متحده
در ايالات متحده ، توليدكنندگان محصولات ساخته شده از پلاستيك بازيافت شده اطمينان حاصل مي كنند كه مواد بازيافتي داراي خلوص مناسب براي استفاده مورد نظر بوده و تمام مشخصات موجود براي استفاده از پلاستيك بكر را برآورده مي كنند. اين الزامات در كد مقررات فدرال عنوان 21 آمده است و پيشنهاداتي براي استفاده از پلاستيك بازيافتي در بسته بندي محصولات در راهنماي صنعت - استفاده از پلاستيك هاي بازيافتي در بسته بندي مواد غذايي آمده است .

نگراني اصلي سازمان غذا و دارو در مورد استفاده از پلاستيك بازيافتي اين است كه ممكن است آلودگي هاي پلاستيك استفاده شده در محصول نهايي ظاهر شوند. به همين دليل ، FDA در دسترس است تا هر پيشنهاد استفاده احتمالي از پلاستيك بازيافت شده را يك به يك ارزيابي كند.

در طول ارزيابي ، آژانس فدرال شامل پيشنهادات شخصي در مورد اينكه آيا فرآيند بازيافت پيشنهاد شده پلاستيك خالص مناسب براي كاربردهاي تماس با غذا توليد مي كند يا خير ، مي شود.

به دليل خطرات ذكر شده در بالا ، توليدكنندگاني كه مي خواهند از پلاستيك بازيافتي براي بسته بندي مواد غذايي خود استفاده كنند و داراي گواهي FDA باشند ، بايد اطلاعاتي را در مورد موارد زير ارائه دهند:

فرايند بازيافت كامل شامل الف) شرح منبع PCR براي اطمينان از اينكه فقط پلاستيكي كه مطابق مقررات است بازيافت مي شود. ب) شرح مراحل انجام شده براي اطمينان از عدم تماس پلاستيك قابل بازيافت با آلاينده ها.
آزمايشاتي كه نشان مي دهد تمام آلاينده هاي احتمالي در طي فرآيند بازيافت حذف مي شوند.
شرح استفاده آتي از پلاستيك بدست آمده از فرآيند شامل نوع غذايي كه با ماده در تماس است ، مدت زمان تماس و دماي مورد استفاده.

 
اتحاديه اروپا

اتحاديه اروپا در حال توسعه راهبردي جامع براي جمع آوري زباله هاي پلاستيكي در اقتصاد است . هدف آن ايجاد ارزش هاي اضافي با ايجاد فرصت هاي تجاري و ارائه مزاياي زيست محيطي و اجتماعي است. به عنوان بخشي از گذار از اقتصاد خطي ، اتحاديه اروپا استراتژي خود را در زمينه پلاستيك در سند "استراتژي اروپايي براي پلاستيك در اقتصاد دايره اي" [iv] نشان داد . براي دستيابي به هدف بلندپروازانه همه بسته بندي هاي پلاستيكي كه قابل استفاده مجدد يا قابل بازيافت هستند تا سال 2030 ، قاره قديمي در تلاش است تا اقتصاد و كيفيت بازيافت پلاستيك را بهبود بخشد.

مقررات پلاستيك بازيافتي براي كاربردهاي تماس با غذا در مقررات شماره 282/2008 گنجانده شده است . علاوه بر اين ، محصولات توليد شده با استفاده از مواد پلاستيكي بازيافت شده بايد الزامات مقررات پلاستيك 10/2011 را برآورده كنند . 

بر اساس مقررات شماره 282/2008 "فقط مواد و محصولات تماس با غذا كه حاوي پلاستيك بازيافتي هستند كه از يك فرآيند بازيافت مجاز به دست آمده است ممكن است پس از ارزيابي دادخواستهاي فرايند بازيافت در اتحاديه اروپا به بازار عرضه شود". پس از دريافت درخواست ، سازمان ايمني مواد غذايي اروپا (EFSA) در مورد ايمني فرآيند نظر مي دهد ، سپس كميسيون اروپا تصميم مي گيرد كه فرآيند بازيافت را بپذيرد يا خير. 

در كنار اين ، مقررات پلاستيك 10/2011 الزامات خاصي را براي توليد و بازاريابي مواد و اقلام پلاستيكي در اتحاديه اروپا براي تماس با غذا تعيين مي كند. از جمله موارد ديگر ، اين الزامات مشخص مي كند كه فقط موادي كه در فهرست مواد مجاز اتحاديه موجود است مي توانند در ساخت لايه هاي پلاستيكي استفاده شوند.

تكامل نرخ بازيافت زباله هاي بسته بندي پلاستيكي در اتحاديه اروپا (منبع: Eurostat)
هند
هند يكي از بزرگترين مصرف كنندگان محصولات پلاستيكي است. هيئت كنترل آلودگي مركزي تخمين مي زند كه روزانه حدود 26000 تن زباله پلاستيكي ايجاد مي شود. همچنين يكي از كشورهايي است كه از مشكل آلودگي پلاستيك بيشتر آسيب مي بيند زيرا بسياري از اين زباله هاي پلاستيكي جمع آوري نشده و در نهايت بدون تصفيه در محيط زيست به پايان مي رسد.

مقررات مربوط به استفاده از پلاستيك ، PET و بازيافت PET در هند توسط دفتر استانداردهاي هند صادر مي شود. سند IS 14534: 1998 با عنوان " دستورالعمل هاي بازيافت پلاستيك ها " مراحل گام به گام بازيابي و بازيافت زباله هاي پلاستيكي را نشان مي دهد. در آن روش هاي انتخاب ، تفكيك و پردازش زباله/ضايعات مناسب براي بازيافت به تفصيل توضيح داده شده است.

علاوه بر اين ، دستورالعمل موارد استفاده نهايي مناسب از پلاستيك بازيافت شده را به شرح زير فهرست مي كند: ظروف غير خوراكي براي شوينده ها ، شامپوها ، ظروف بسته بندي قابل استفاده مجدد و غيره. يك سال بعد ، در سال 1999 ، قوانين توليد و استفاده از پلاستيك هاي بازيافتي معرفي شد. ممنوعيت استفاده از پلاستيك بازيافتي در توليد كيسه ، كيسه يا بسته بندي مورد استفاده در بسته بندي مواد غذايي ، و اضافه مي كند كه مواد غذايي بايد فقط در پلاستيك بكر بسته بندي شوند.

ملاحظات نهايي

ايالات متحده ، اروپا و هند همگي در برخورد با پلاستيك بازيافتي رويكردهاي متفاوتي را اتخاذ كرده اند . در ايالات متحده ، تا زماني كه پلاستيك بازيافتي داراي همان كيفيت مورد نياز براي پلاستيك بكر باشد ، مي تواند بدون نياز به تأييد (حتي اگر توصيه مي شود) در بسته بندي و بسته بندي تماس با غذا قرار گيرد . از سوي ديگر ، اروپا با مرور مرحله به مرحله هر فرآيند بازيافت ، خط بسيار سخت تري را اتخاذ مي كند . همچنين ، در اتحاديه اروپا ، كشورها بايد استانداردهاي موجود در سه سطح ملي ، اروپايي و بين المللي را رعايت كنند. سرانجام ، هند هنوز آمادگي استفاده از پلاستيك بازيافتي در محصولات تماس با غذا را ندارد اما برنامه هاي ديگر را تشويق مي كند.

تلاشها براي افزايش نرخ بازيافت پلاستيك نه تنها شامل دولتها مي شود بلكه بايد شامل شهروندان ، مشاغل و سازمانهاي تنظيم كننده استانداردها شود. يكي از ابزارهاي بسيار مورد بحث و ضروري كه مي تواند به تسريع گذار به اقتصاد پلاستيكي دايره اي كمك كند ، گواهينامه هاي بازيافت است. اينها مي توانند به وضوح و شفافيت در فرآيندهاي بازيافت كمك كنند و علاوه بر اين ، به توليدكنندگان اطمينان مي دهند كه مواد اوليه اي كه به دست مي آورند نيازهاي آنها را برآورده مي كند و واقعاً بازيافت مي شوند. 

فرآيندهاي بازيافت ما توسط سازمان ايمني مواد غذايي اروپا (EFSA) تأييد شده است و ما به استاندارد Nestle A براي بطري هاي نوشيدني و همچنين رعايت REACH دست يافته ايم. اين بدان معناست كه پلاستيك ما نه تنها براي استفاده با مواد غذايي مناسب است بلكه حداكثر سطوح خلوص را دارد .